معرفی تئاتر بولشوی مسکو همراه با عکسهای زیبای آن

تئاتر بولشوی مسکو

در فاصله کوتاهی از میدان سرخ و کلیسای جامع سنت باسیل، ساختمانی پر ابهت وجود دارد – نمای بزرگ جلوی ساختمان با ستون های باشکوه نئوکلاسیک پشتیبانی می شود و چهار اسب در حال تازیدن از میان پایه های کنده کاری شده قراردارند.

 

اینجا در قلب سیاسی روسیه، قلب فرهنگی مسکو- تئاتر بلشویی- قرار دارد. این ساختمان اشباع شده در تاریخ است. درواقع ساختمانی است که هر چیزی که دوره های تاریخی آشفته و مخرب برسرش آورده تحمل کرده. این داستان سالن معروف تئاتر بلشویی روسیه است.

در سال 1766 یک بندباز انگلیسی به نام  Micheal Maddox وارد مسکو شد تا شانسش را بیازماید. Maddox همچنان که به اجرای بندبازی مشغول بود، مدیر موزه ی دست آوردهای مکانیکی و فیزیکی بود. در آنجا پرنس Pyotr Urusov  ، دادستان مسکو را ملاقات کرد. وی درباره آوازه Maddox در تئاتر Haymarket لندن شنیده بود، Uruov برنامه ریزی کرد تا تئاتری جدید برای مسکو، با همکاری Maddox ایجاد کند.

در 28 مارچ سال 1776، 240 سال قبل، امپراتوریس کاترین دوم به Maddox  و Urusov یک امتیاز سلطنتی داد و اجازه  سازماندهی سرگرمی های عمومی را اعطا کرد و به این ترتیب تئاتر بولشوی متولد شد.

در 30 دسامبر 1780 ، Maddox و Urusov تئاتر Petrovsky را به عنوان شرکت جدید خود برپا کردند. انتخاب این نام به خاطر قرارگرفتن آن در خیابان Petrovka در مرکز مسکو بود.

تئاتر Petrovsky ، که رکورد کوتاه ترین زمان ساخت را داشت، در کمتر از شش ماه ساخته شد. این اولیت ساختمان تئاتر عمومی بود که با چنین عظمت و زیبایی در مسکو ساخته شده بود. بار مالی همچین پروژه ای بر دوش هر دو شریک سنگینی می کرد، ,Urusov حقوق تجاری خود را به Maddox  واگذار کرده بود و او نیز با مشکلات مالی مواجه شده بود. در سال 1976 ، زمان امتیاز سلطنتی برای راه اندازی تئاتر به پایان رسید وبنابراین تئاتر و قرض هایش نیز به دولت واگذار شد. اما امپراتوریس Maria Feodorovna مقرری 3000 روبلی تا آخرعمربرای Maddox در ازای خدماتش به تئاتر روسیه اعطا کرد. ولی در 8 اکتبر 1805 تئاتر Petrovsky دچار آتش سوزی شد و با خاک یکسان شد.

در سال 1820 پروفسوری در دانشکده هنر، کارساختمان تئاتر جدید را آغاز کرد. این تئاتر جدید به عنوان یکی از ویژ گی های مرکزی " میدان تئاتر" طراحی شده بود و در ژانویه سال 1825، در حالی بازگشایی شد که از ساختمان قبلی بسیار بزرگ تر بود و "تئاتر بلشویی بزرگ" ، یا تئاتر Petrovsky ، نام گرفت.

بعد از سی سال فعالیت، این تئاتر مجددا در سال 1853 به مدت سه روز در آتش سوخت و همه چیز حتی سنگ های بنا از بین رفت. در مدت سه سال بازسازی دوباره آن تحت نظارت ارشیتکت Alberto Cavos ، به اتمام رسید و امپراتور الکساندر دوم تاج گذاری اش را در این محل جشن گرفت. علی رغم تمام مصایب و اشتباهات این تئاتر باشکوه تا امروز پابرجاست.

 بلشویی امروز: سبک آب طلا و مخمل قرمز مجلل

ارشیتکت Alberto Cavos سالن را به طرز خارق العاده ای تزیین کرده و در عین حال آن را تا حد ممکن نورانی کرده است، با آمیزه ای ازسبک رنسانس و بیزانتین. نور سفید با رنگ طلایی آمیخته می شود و اتاقک های داخلی با  پارچه لاکی روشن پوشش داده شده است. گج کاری و نقوش در هر طبقه متفاوت است. در سالن نمایش از همه چشمگیرتر، لوستر بزرگی با سه طبقه چراغ و چهلچراغ تزیین شده با کریستال است که تایید همه جهانیان را به خود اختصاص داده است. این لوستر در اصل از 300 لامپ نفتی تشکیل شده بود که باید از یک دریچه مخفی در سقف دایره ای شکل روشن می شد.

تئاتر بلشویی شاهکاری از طراحی تئاتر است. ارشیتکت آن با مشقت دست و پنجه نرم کرد، چون هر ارشیتکتی به دنبال دیگری می آمد و صفحه دیگری به داستان این بنای شاخص اضافه می کرد.

از سرگرمی امپریال تا نماد اتحاد شوروی: تاریخ و سیاست صحنه مرکزی را فراگرفت

بلشویی به عنوان نمادی از روسیه، معنی های متفاوتی درطی تاریخ کشور به خود گرفت و همانطور که در اتاقک تزار می بینیم، سیاسیون، مکررا صحنه مرکزی را به خود اختصاص دادند، این مکان به عنوان مرکز امپراتوری بارهاتوسط تزارها استفاده می شد تا سالن کنفرانس اتحاد جماهیر شوروی. تئاتر بلشویی در بیش از 150  سال درهر گام از تاریخ روسیه به همراه آن بوده است.

در 7 دسامبر 1919 نام تئاتر از " بلشویی امپریال" به " تئاتر بلشویی فرهنگستان دولتی" تغییر داده شد.

به عنوان نمادی از افراطی گری سلطنتی و سرگرمی های بورژوایی، کمونیست های جدید برای مدت زیادی درباره بستن دائمی درهای تئاتر بلشویی مذاکره کردند، اما در عوض با نظم سیاسی جدید ترکیب شد و نقش میزبان را  در ملاقات ها و رویدادهای اتحادیه پیدا کرد.

پس از یک دوره زوال پایدار، تئاتر بلشویی برای بهسازی و تعمیرات در بهار 1941 بسته شد، فقط دو ماه بعد نازی ها به مسکو حمله کردند.

شرکت تئاتر بلشویی چند پاره شد، بازیگران اخراج شدند و به ارتش سرخ پیوستند و یا مشغول سرگرم کردن نیروها شدند، هرچند تعدادی هم باقی ماندند و به اجراها در مسکو ادامه دادند.

بعدا در همان سال یک بمب آلمانی بر روی تئاتر بلشویی افتاد. اما این برای بلشویی سرسخت یچ چیز نبود و مثل ققنوس دوباره از خاکستر سربرآورد و دوباره در مقابل انهدام مقاومت کرد. علی رغم ادامه جنگ نوسازی شد و در سال 1943 بازگشایی شد.

اطلاعات سفر با تور تایلند، بانکوک، پاتایا را در سفرباتو بیابید

 

 

  • مطلب چه طور بود؟ سوالی در این باره دارید؟ در بخش دیدگاه مطرح نمایید.


عضویت در خبرنامه

با عضویت در خبر نامه و شبکه اجتماعی سفر باتو از جدیدترین تورها با خبر شوید