آتشفشان کوه وزوویوس، نزدیک خلیج ناپل ایتالیا، بیش از 50 بار فوران کرده است. معروف ترین فوران آن در سال 79 است که پس از میلاد اتفاق افتاد، دقیقا زمانی که آتشفشان شهر روم باستان یا همان پمپئی را زیر یک فرش ضخیم از خاکستر آتشفشانی به خاک سپرد. دو هزار نفر جان خود را از دست دادند و تقریباً در طی همین سال ها شهر متروکه شد. هنگامی که گروهی از کاوشگران در سال 1748 این مکان را دوباره کشف کردند، با کمال تعجب متوجه شدند که در زیر یک لایه ضخیم غبار و آوار، بقایای زیادی از پمپی سالم است که این اثرات به جا مانده شامل؛ ساختمان ها، مصنوعات و اسکلت ها می باشد. شهر سوخته چیزهای زیادی درباره زندگی روزمره در جهان باستان به ما آموخته است، در ادامه مطالب با ما همراه باشید تا همه چیز را درباره این شهر عجیب برای تان توضیح دهیم. زندگی در پمپئی امروزه هیچ زندگی جاری در شهر سوخته وجود ندارد و اغلب گردشگران و محققان به آنجا سفر می کنند و تمام مردمی که از قبل در زیر آوار مانده اند سنگ شدند که به همین دلیل این شهر را به شهر سوخته یا شهر مردمانی از جنس سنگ می نامند. حال کمی به گذشته برگردیم و نگاهی به زندگی در گذشته شهر پمپئی بیاندازیم.پمپئی یک شهر بسیار جدا و معمولی بود تا اینکه شهرک نشینان یونانی این شهر را در قرن 8 قبل از میلاد به بخشی از حوزه هلنیستی تبدیل کردند. پمپی که شهری مستقل از دیگر شهر ها بود، تحت تأثیر روم در قرن 2 قبل از میلاد قرار گرفت؛ و سرانجام خلیج ناپل به یکی از جاذبه های مسافران ثروتمند رم تبدیل شد که اکثرا از خط ساحلی کامپانیا لذت می برند.با آغاز قرن اول میلادی، شهر پمپئی، واقع در حدود پنج مایلی کوه، یک استراحتگاه شکوفا برای برجسته ترین شهروندان رم بود. این شهر دارای خانه های زیبا و ویلاهای مجلل در خیابان های آسفالت و سنگ فرش شده بود؛ که همچنین پمپئی یک شهر بسیار با جمعیت و شلوغ هم محسوب می شد؛ درون این شهر تماما از، گردشگران، مردم شهر، برده ها، کارخانه های کوچک، مغازه صنعتگران، میخانه ها، کافه ها و خانه های بهداشتی و حمام های بسیار بود. پمپئی دارای یک میدان 20 هزار نفری بود که هرساله جمعیت زیادی را به خود جذب می کرد. درون این میدان مکانی برای استاراحت رهگذران تعبیه شده بود که در آن استراحت کنند. در کل یکی از پر جمعیت ترین و زیباترین شهر های ایتالیا به شما می رفت تا اینکه آن فوران سرنوشت ساز در سال 79 هجری شمسی اتفاق افتاد و زندگی همه مردم پمپئی تحت تاثیر قرار گرفت. همچنین طبق گفته دانشمندان 12000 نفر از مردم پمپئی و اطراف جان خود را از دست دادند.زمانی که پمپئی زیر خاکستر فرو رفت اقوام بسیار زیادی از خانواده هایی که در آنجا زندگی میکردند، به شهر بازگشتند اما چیز زیادی برای یافتن باقی نمانده بود؛ شهر پمپئی، همراه با شهر همسایه Herculaneum و تعدادی ویلا، برای قرن ها متروکه بود.
کوه وزوو آتشفشان وزوویوس بخشی از قوس آتشفشانی کامپانی است که در امتداد همگرایی صفحات تکتونیکی آفریقا و اوراسیا در شبه جزیره ایتالیا کشیده شده و هزاران سال است که فوران می کند. به عنوان مثال، در حدود سال 1780 قبل از میلاد، با یک فوران خشن غیرمعمول (امروزه به عنوان "فوران آولینو" شناخته می شود) که میلیون ها تن گدازه، خاکستر و سنگهای بیش از حد گرم شده را در حدود 22 مایلی آسمان شلیک کرد؛ که آن فاجعه ما قبل تاریخ، تقریباً هر روستا، خانه و مزرعه را در فاصله 15 مایلی کوه بود نابود کرد. علاوه بر فوران کوه آتشفشان، زمین لرزه هم به بیچارگی افزود، اما برخی از افراد خیلی به آن توجه نمیکردند؛ به عنوان مثال زمین لرزه عظیمی کا در سال 63 بعد از میلاد در منطقه کامپانیا رخ داد، باعث شد مردم به خلین ناپل سرایز شوند و جمعیت آن منطقه که در معرض کوه آتشفشان بود را بیشتر کنند.شانزده سال پس از آن زلزله مهم، در آگوست یا اکتبر 79 پس از میلاد (شواهد اخیر نشان می دهد که این فوران در اکتبر رخ داده است)، کوه وزوو دوباره فوران کرد. انفجار انبوهی از خاکستر، پوکه و سنگهای دیگر و گازهای آتشفشانی داغ سوزان را چنان به آسمان می رساند که مردم صدها مایل در اطراف آن را مشاهده می کردند. همچنین امروزه، زمین شناسان از این نوع آتشفشان ها به عنوان "فوران پلینه" یاد می کنند.
کشف مجدد پمپئی پمپئی بیشتر دست نخورده باقی ماند تا اینکه در سال 1748، هنگامی که گروهی از کاوشگران به دنبال آثار باستانی وارد کامپانیا شدند و شروع به حفاری کردند. آنها دریافتند که خاکستر به عنوان یک ماده نگهدارنده شگفت انگیز عمل کرده است و در زیر آن همه گرد و غبار،پمپئی تقریبا مانند 2000 سال قبل بود و ساختمانهای آن اکثرا سالم بود و اسکلت ها درست در همان جایی که افتاده بودند یخ زده بودند. این مواد به طوری شگفت انگیز عمل کرده که باستان شناسان بعدی حتی شیشه های میوه های نگهداری شده و قرص نان را در زیر آوار آتشفشان ها کشف کردند.بسیاری از محققان می گویند که کاوش پمپئی نقش عمده ای در احیای نو کلاسیک قرن هجدهم داشته است؛ به طوری که ثروتمندترین و شیک ترین خانواده های اروپا هنر و تولید مثل اشیا از ویرانه ها را به نمایش می گذاشتند و همچنین نقاشی های ساختمان های پمپئی، به شکل گیری روند معماری آن دوران کمک بسیاری کرد. به عنوان مثال، خانواده های ثروتمند انگلیسی اغلب "اتاق های اتروسک" می ساختند که از ویلاهای پمپئیان ایده گرفته شده است.البته فراموش نکنید که کاوش پمپئی تقریباً سه قرن است که ادامه دارد و دانشمندان و گردشگران همانطور که در قرن هجدهم میلادی مجذوب آن شده بودند، در این سه قرن هم مجذوب آن شدند و هرفردی که تا به حال به آنجا رفته گفته است که مجذوب ویرانه های وهم انگیز پمپئی شدند. در کل اگر قصد سفر به ایتالیا را دارید، اصلا پمپئی را فراموش نکنید.
با عضویت در خبر نامه و شبکه اجتماعی سفر باتو از جدیدترین تورها با خبر شوید