در همه جای دنیا پدیده های طبیعی عجیب و غریب دیده می شود که جاده های پرخطر اما زیبا نیز بخشی از آنها محسوب می شوند. بولیوی یکی از نقاط جهان است که جذابترین دره ها و کوهستان ها را دارد و در این بین جاده یونگاس از خطرناکترین و درعین حال هیجان انگیزترین جاده های این کشور بشمار می رود. با توجه به اتفاقاتی که طی سال های متمادی در آن افتاده، جاده مرگ (Death Road) لقب گرفته و به حقیقت درخور آن است. همیشه در مورد این جاده خطرناک به افرادی که به دنبال ماجراجویی زیاد هستند هشدار داده می شود. دوچرخه سواری در "جاده مرگ یونگاس" جزء خطرناکترین ورزش های افراطی و همچنین پرماجرا ترین و نشاط آورترین فعالیت ها در بولیوی بشمار می رود. طول این جاده پرپیچ و خم و کوهستانی که در کشور بولیوی واقع شده 43 مایل (69 کیلومتر) بوده و دلایلی همچون مه، رانش زمین، وجود آبشارها و صخره هایی که با هر دور تقریبا 2000 فوت (610 متر) از پیچ بعدی ارتفاع می گیرد همگی دست به دست هم داده و آن را به یکی از ترسناک ترین جاده های جهان تبدیل کرده است.
تاریخچه جاده یونگاس در دهه 1930 زندانیان پاراگوئه ای در طول جنگ خشونت آمیز چاکو با برزیل این جاده را احداث کردند. این جاده که توسط مناطق کوهستانی احاطه شده، به اندازه کافی امتداد دارد تا از جنگل بارانی آمازون، رشته کوه های سر به فلک کشیده آندز و دره های عمیق آن عبور کرده و به پل ارتباطی بین پایتخت سیاسی بولیوی، لاپاز و شهر کوریکو تبدیل شود و آنها را به متصل نماید. فاصله برخی قسمت های این جاده از سطح دریا 3600 متر بوده و در کنار آن دره ای بسیار عمیق به ارتفاع 2800 متر وجود دارد که برای یک راننده یا دوچرخه سوار، اولین خطا می تواند آخرین خطا باشد و او را به ته دره مرگبار بکشاند. بازرگانان، برای اینکه چوب و محصولات خود را در شهر بفروشند، از ماشین های سینگین مانند کامیون جهت جابه جایی در این مسیر استفاده می کنند. جاده یونگاس شمالی تا سال 2006 تنها گزینه برای سفر از کوریکو به لاپاز بود و این جاده تنها یک باند دارد و هر وسیله نقلیه ای که مایل به انجام سفر بود از آن استفاده می کرد. گاهاً دیده شده که ماشین های از دو طرف در همین جاده یک باند در تردد هستند. سرانجام، در سال 2009 دولت جاده ای جدید در كنار یك رشته كوه در همین نزدیكی احداث كرد. این جاده جدید دو لاین دارد و به خوبی نکات ایمنی در آن رعایت شده است.
چرا به جاده یونگاس جاده مرگ می گویند؟ فاصله جاده یونگاس تا شمال خاوری لاپاز 35 مایل بوده و در سال 1995 توسط بانک توسعه کشورهای آمریکای لاتین، به عنوان جاده مرگ در جهان معرفی شد. طبق آمار حاصله از سال 2006، هر ساله 200 الی 300 نفر در این جاده جان خود را از دست می دهند. جالب است بدانید که جاده دیگری به نام یونگاس جنوبی نیز در این کشور احداث شده که شهر لاپاز را به شهر چولومانی متصل می کند و اتفاقا آن هم مانند یونگاس شمالی پرخطر است. در بعضی از نقاط جاده یونگاس شمالی به ندرت عرض آن به 10 فوت (3 متر) می رسد. کافیست نگاهی به اطراف جاده بیندازید، صلیب های بسیاری می بینید که یادبود کسانی هستند که این جاده آنها را به کام مرگ کشانده است. تقریباً از سال 1994 به بعد حدودا 300 راننده هر ساله در اینجا کشته می شوند، با این وجود تعجبی ندارد که به این اسم مستعار رسیده باشد.
لذت در جاده مرگ عجیب ترین نکته ای که در رابطه با این جاده وجود دارد اینکه، ترسناک و خطرناک بودن آن باعث شده سالانه گردشگران زیادی برای بازدید از آن و یا حتی گذر با دوچرخه از روی آن، به این کشور سفر می کنند. افراد زیادی در دنیا وجود دارند که اصطلاحا سرشان برای اینجور هیجانات درد می کند و همین اشتیاق آنان را برای حضور در این مکان ترغیب می کند. دوچرخه سواران، کوهنوردها، بک پکر و ... از گوشه گوشه دنیا خود را به جاده مرگ می رسانند و شجاعت خود را محک می زنند و از طرفی مرگ را به چالش می کشانند. با وجود اینکه تا کنون افراد زیادی در مسیر این جاده پر فراز و نشیب جان خود را از دست داده اند اما با این حال باز هم افرادی هستند که دوست دارند رانندگی با ماشین یا دوچرخه سورای را در آن تجربه کنند. وجود مه غلیظ رفت و آمد در این جاده بدون گاردریل و حفاظ را سخت و خطرناک می کند. مسافران باید به خاطر داشته باشند که حرکت در سراشیبی باعث تغییر دما از سرما به گرما می شود بنابراین باید لباس مناسب با خود همراه ببرند. امروزه، بیشتر اتفاقات منجر به مرگ مربوط به کارگران محلی و کوله گردانی است که هنوز از این جاده خطرناک استفاده می کنند. گردانندگان تور همچنین در کنار جاده دوچرخه سواری می کنند و طبق آمار در دهه گذشته بیش از دوازده دوچرخه سوار جان خود را در این منطقه از دست دادند. تا زمانی که در سمت چپ جاده بمانید و با احتیاط پیش بروید، خطری شما را تهدید نمی کند. گفته می شود دولت بولیوی در تلاش است تا ایمنی در جاده های خود را بهبود بخشد و با انجام اقدامات مناسب مرگ و میر در جاده یونگاس را به میزان قابل توجه ای پایین آورد، اما ساخت و ساز در چنین زمین هایی بسیار پرهزینه و کند پیش می رود.
با عضویت در خبر نامه و شبکه اجتماعی سفر باتو از جدیدترین تورها با خبر شوید