برای جواب به این سوال که به راستی چه کسی قاره ی آمریکا را کشف کرد، چندین تئوری وجود دارد که برخی از این تئوری ها اثبات شده تر از سایرین هستند. ما می دانیم كه وایكینگ ها قرن ها قبل از آنکه کریستفر كلمبوس قاره ی آمریکا را کشف کند، به آمریکا سفر کرده بودند و همچنین شواهدی وجود دارد كه كاشفان پولینزی نیز قبل از اسپانیایی ها از این قاره بازدید كرده بودند. از نظر فنی هم قبایل عشایری آسیا برای اولین بار بیش از 15000 سال پیش آمریکا را کشف کرده بودند، اگر می خواهید بدانید که کشف قاره ی آمریکا به پای اسم چه کسی خورده است، در ادامه ی مقاله با ما همراه باشید.آمریکایی ها به مناسبت بزرگداشت روز کلمبوس، در تاریخ 10 اکتبر یک روز تعطیل را به آن اختصاص داده اند. در این روز تعطیل، آمریکایی ها هر ساله روز یازدهم اکتبر سال 1492 یعنی روزی را که کاشف ایتالیایی، کریستوفر کلمبوس رسما در قاره ی آمریکا قدم گذاشت و این سرزمین را تحت تصرف اسپانیا نامید، گرامی می دارند. این تاریخ از سال 1937 به عنوان یک تعطیلات ملی در ایالات متحده ی آمریکا محسوب می شده است.
معمولاً گفته می شود كه "كلمبوس آمریكا را كشف كرد." شاید اگر بگوییم که وی قاره ی آمریکا را در طی چهار سفر خود به این منطقه در بین سال های 1492 تا 1502 به اروپا معرفی کرد، دقیق تر باشد. همچنین می توان گفت که او راه را برای هجوم گسترده ی مردمان اروپای غربی به قاره ی آمریکا که امروزه چندین کشور از جمله ایالات متحده کانادا و مکزیک را تشکیل می دهند، هموار کرد.اما اینکه بگوییم این کریستوفر کلمبوس بود که قاره ی آمریکا را "کشف كرد" كمی نادرست است، زیرا افراد زیادی قبل از ورود او، در آنجا ساکن بودند.پس چه کسانی واقعاً شایستگی این را دارند که به عنوان اولین آمریکایی ها خوانده شوند؟ مایکل باویا، سردبیر مجله ی آمریکایی باستان شناسی عقیده دارد که احتمالاً اولین آمریکایی ها در حدود 15 هزار سال پیش از آسیا به آنجا آمده اند. در آن زمان، هنگامی که سطح آب اقیانوس ها بسیار پایین تر بود و زمین بین قاره ها صدها کیلومتر عرض داشت، آنها از طریق زمینی به آمریکا مهاجرت کردند. بعد از آن تقریباً 500 سال قبل از تولد کریستوفر کلمبوس، گروهی از دریانوردان اروپایی وطن خود را در جستجوی دنیایی جدید ترک کردند. پس از سفر در آب های نا آشنا، نورسمن هایی که در داخل این کشتی چوبی بودند، بالاخره سرزمین جدیدی را در دوردست ها مشاهده کردند، در آنجا لنگر انداختند و قدم در ساحل آن گذاشتند. اینگونه بود که در حدود 500 سال قبل از آنکه کریستوفر کلمبوس قاره ی آمریکا را "کشف" کند، این وایکینگ ها بودند که به عنوان اولین اروپاییانی که تا به آن روز خاک آمریکای شمالی را لمس کرده اند، قدم در این سرزمین گذاشتند.اکتشاف در آب های نا آشنا برای لیف اریکسون، رهبر این سفر وایکنینگ ها یک کار خانوادگی محسوب می شد. پدر وی، اریک سرخ، از اولین کسانی بود که پس از اخراج از نروژ، شهرک اروپایی گرینلند را در حوالی سال های 985 میلادی تاسیس کرد. اریكسون، كه گمان می رود در حوالی سال 970 میلادی در ایسلند متولد شده باشد، سال های جوانی خود را در گرینلند سپری كرد. افسانه های ایسلندی که ساگاس نامیده می شوند، اکتشافات اریکسون در دنیای جدید را در حدود 1000 سال پس از میلاد مسیح بازگو می کنند. این داستان های نورسینایی قبل از ثبت در قرن دوازدهم و سیزدهم، دهان به دهان در بین مردم نقل می شدند. بر طبق این داستان، این کاوشگر وایکینگ از یک معامله گر ایسلندی در مورد یک سرزمین عجیب در غرب شنیده بود که در حدود یک دهه قبل در آب های کنار آن قایقرانی کرده بود ولی قدم به ساحل آن نگذاشته بود و پس از آن بود که اریکسون تصمیم گرفت تا به این سرزمین سفر کند. اریکسون یک کشتی تجاری خریداری کرد، 35 نفر خدمه استخدام کرد و به سمت این سرزمین جدید راه افتاد. پس از عبور از اقیانوس اطلس، وایکینگ ها در کانادای امروزی با یک زمین سخت و بی ثمر روبرو شدند. اریکسون به آن نام هلولند، که به زبان نروژی به معنی "سرزمین اسلب سنگی" عطا کرد. محققان بر این باورند که این مکان احتمالاً می توانست جزیره ی بافین باشد. سپس نورسمنان به سمت جنوب سفر کردند و به مکانی غنی از چوب رسیدند که آن را مارک لند (سرزمین جنگل) نامیدند که احتمالاً در لابرادور امروزی واقع شده است و بعد از آن سر انجام به نیوفاند لند آمریکا رسیدند و در آنجا اردو زدند.
وایکینگ ها تمام زمستان را در آنجا گذراندند. این سرزمین از هوای ملایم تری در مقایسه با میهن آنها بهره می برد و مناطق اطرافش با مراتع سرسبز، رودخانه هایی که دارای ماهی آزاد بودند و درختان میوه پوشیده شده بود. اریکسون این سرزمین را وینلند نامید. پس از گذراندن زمستان در وینلند، اریکسون و خدمه اش با الوارهای چوب و میوه های فراوان به خانه های خود در گرینلند برگشتند. اریکسون، که پس از مرگ پدرش، اریک قرمز به عنوان رئیس شهرک سازی گرینلند محسوب می شد پس از آن هرگز به آمریکای شمالی باز نگشت، اما سایر وایکینگ ها حداقل برای تا یک دهه بعد قایقرانی به غرب وینلند را ادامه دادند، با این حال علیرغم منابع عظیم موجود در آمریکای شمالی، شهرک نشینان وایکینگ در گرینلند هرگز به آنجا مهاجرت نکردند. این شاید به دلیل برخوردهای خشونت آمیزی بود که آنها با جمعیت بومی آمریکای شمالی داشتند و منجر به کشته شدن برادر اریکسون، توروالد شد.باستان شناسان شواهد معتبری را کشف کرده اند که از داستان سفرهای وایکینگ ها به آمریکا پشتیبانی می کند. در سال 1960، کاوشگر نروژی هلگ اینگستاد سواحل لابرادور و نیوفاندلند را برای نشانه های اسکان احتمالی کاوش کرد. یک تیم بین المللی از باستان شناسان که شامل همسر اینگستاد، آنا نیز می شدند، آثار هنری با منشاء وایکینگ را با قدمتی در حدود 1000 سال پس از میلاد مسح کشف کردند و بقایای دهکده ی نورسنایت اکنون بخشی از میراث جهانی یونسکو محسوب می شود.در حالی که به کلمبوس افتخار تعطیلات رسمی را اهدا کرده اند، مردی که به عنوان رهبر اولین سفر اروپا به آمریکای شمالی در نظر گرفته می شود، در تقویم به طور کامل فراموش نشده است. در سال 1964، رئیس جمهور لیندون جانسون بیانیه ای را امضا کرد و 9 اکتبر را به افتخار کاوشگر وایکینگ، خدمه وی و میراث نوردیک-آمریکایی این کشور، به عنوان روز لیف اریکسون اعلام کرد. 9 اکتبر به این دلیل انتخاب شد که سالگرد ورود اولین گروه سازمان یافته از مهاجران نروژی در سال 1825 به ایالات متحده می باشد.
با عضویت در خبر نامه و شبکه اجتماعی سفر باتو از جدیدترین تورها با خبر شوید